Ըստ կառուցման ծավալատարածական լուծումների և ճարտարապետական տարրերի՝ կառույցը պատկանում է 19-րդ դարին: Հայտնի է, որ 19-րդ դարի կեսերին Մայր Աթոռի գրատունը (մատենադարանը) գտնվում էր Հին Վեհարանի և Ղազարապատ մուտքի շրջակայքում, որից քիչ հեռու՝ 1879 թ. Գևորգ Դ Կաթողիկոսը շինել է տալիս մի նոր ընթերցարան: Հավանաբար մինչև 1911 թ. գործել է որպես ընթերցասրահ, որից հետո՝ մինչև 1950-ականները, ծառայել է որպես մատաղատուն, իսկ վերջինիս Ս. Գայանե վանք տեղափոխելուց հետո վերածվել է տնտեսական կառույցի: Սակայն ապագայում՝ Մայրավանքի կառույցների բարեկարգումների և նորոգությունների արդյունքում կառույցը կարող է ստանալ ծիսական գործառույթ: