Ճեմարանի ուսանողների թվի աճով պայմանավորված 1879 թ. Գևորգ Դ Կաթողիկոսի կարգադրությամբ Խորեն եպիսկոպոս Ստեփանեն մեկնեց Թիֆլիս` հանգանակություն կազմակերպելու ճեմարանի ննջարանի շինարարության համար:
Հին կացարանը կառուցվել է ճեմարանի ուսանողական շենքին կից` մոտ 30-40 մ դեպի արևելք: Խորհրդային տարիներին պետականացվել է (այդ տարիներին առաջին հարկի վրա ավելացրել են երկրորդ հարկը):
Ճեմարանի` 1945 թ. վերաբացումից հետո, շենքային պայմանները բարելավելու նպատակով Գևորգ Զ Հայրապետը դիմում է Խորհրդային Հայաստանի կառավարությանը` ճեմարանի ուսումնական և ննջարանային շենքերը վերադարձնելու խնդրանքով: Խորհրդային պաշտոնյաները մերժում են՝ պատասխանելով, որ առայժմ հնարավոր չէ: Շենքը վերադարձվում է 40 տարի անց՝ 1990-ականներին:
Այժմ շենքը չի օգտագործվում և որևէ գործառույթ չի իրականացնում: