Կառուցվել է 1738-1741 թթ.՝ Ղազար Ջահկեցի Կաթողիկոսի օրոք: Վերջին անգամ վերանորոգվել է 1968 թ.՝ Վազգեն Ա Կաթողիկոսի նախաձեռնությամբ, երբ կաթողիկոսական նստավայրը տեղափոխվել է Վեհարանի շենք, և Հին Վեհարանը վերափոխվել է կաթողիկոսների թանգարանի (ճարտ.` Ա. Գալիկյան): Վերաշինության ընթացքում ամրացվել են շենքի հիմքերը, կատարվել են արտաքին երեսպատման աշխատանքներ, թանգարանի վերափոխման գործընթացով պայմանավորված` հարդարվել են նկուղային և երկրորդ` «Ծաղկյա» կոչվող գահադահլիճի հարկերը:
Գարեգին Բ Հայրապետի նախաձեռնած՝ տարածքի գոտևորման աշխատանքներով պայմանավորված՝ պահանջ առաջացավ կատարելագործելու նաև կաթողիկոսների թանգարանը և դրա հարակից շինությունը: Վերակառուցման ճարտարապետներն են Ա. Նազարեթյանը և Ա. Սահակյանը: Քանդվել են Հին Վեհարանի հարավային մասում՝ 1970-ականներին կառուցված կցակառույցի ծածկն ու աստիճանավանդակը, հանվել են կտուրի ցինկապատ թիթեղը և փայտե կոնստրուկցիաները: Հարավային մասը վերակառուցվել է որպես կաթողիկոսական բնակարան: Գոյություն ունեցող պահեստներն ու օժանդակ սենյակները վերահատակագծվել են որպես ցուցասրահներ և սպասարկման սենյակներ: Կարևոր է նշել, որ Հին Վեհարանի վերաշինության աշխատանքների ընթացքում նկուղային հարկում ի հայտ են եկել աղյուսի արտադրամաս և հնոց, որոնք վերակառուցման ընթացքում ամբողջությամբ կոնսերվացվել են ու թանգարանացվել: Շենքի շրջապատը բարեկարգվել է որպես վեհարանային բակի շարունակություն: Կառույցն ունի երկու պատմական մուտք .
ա. Սյունհոդոսի դուռ: Կառուցվել է Ղազար Ա Ջահկեցի Կաթողիկոսի օրոք: Հին Վեհարանի՝ դեպի կաթողիկոսական հարկաբաժին տանող գլխավոր մուտքն է: Վերանորոգվել է Գարեգին Բ Հայրապետի օրոք՝ 2013 թ.,
բ. Վեհարանի դուռ: Կառուցվել է Ղազար Ա Ջահկեցի Կաթողիկոսի օրոք: Գտնվում է Հին Վեհարանի հյուսիսարևելյան ծայրամասում: Մուտքը տանում է դեպի Վեհարանի այգի. մուտքից աջ փոքրիկ գրատունն ու թանգարանային տոմսարկղն է, իսկ ձախում՝ թանգարանային ուղեկցողների սպասասենյակը: Վերանորոգման նախագծի հեղինակն է Մ. Մովսեսյանը:
Հին Վեհարանի վերանորոգման աշխատանքների ծախսերը հոգացել են Պերճ և Վերա Սեդրակյանները: Վերանորոգոչական աշխատանքներն սկսվել են 2010 թ. նոյեմբերին և ավարտվել են 2014 թ. ամռանը:
