Հին կաթողիկոսարանը կառուցվել է Ղազար Ջահկեցի կաթողիկոսի օրոք և իբրև գործող վեհարան պատմության ընթացքում ծառայել է 20 կաթողիկոսների։ Չնայած նոր Հայրապետական նստավայրը (Հայոց Վեհարանը) կառուցվել է 1910 թ., սակայն խորհրդային իշխանությունների կողմից այն բռնագրավվել է և մինչեւ 1962 թ. իբրև կաթողիկոսարան է ծառայել հին շենքը:
Վերականգնողական աշխատանքները վերսկսվեցին 1968-1971 թթ., և շենքը վերածվեց կաթողիկոսական թանգարանի: Թանգարանը նվիրված է 1738 - 1962 թթ. գահակալած բոլոր կաթողիկոսներին` Խրիմյան Հայրիկ, Գևորգ Դ, Գևորգ Ե, Գևորգ Զ, Ներսես Աշտարակեցի և Վազգեն Ա հայրապետներին:
Հին Վեհարանի երկրորդ հարկում է գտնվում ընդունարանը, գահասրահը, որ կոչվում է Ծաղկյա դահլիճ, կաթողիկոսի պաշտոնական գրասենյակը, կաթողիկոսական բնակարանը, սեղանատունը և օժանդակ այլ սենյակներ: Ծաղկյա գահասրահը հատկապես ուշագրավ է առաստաղի և պատերի զարդագրություններով (18-րդ դար), որոնց հեղինակները Հովնաթանյան նկարիչներն են:
Պահպանելով Հին Վեհարանի ձևավորումն ու կահավորանքը` թանգարանում ցուցադրվում են Հայ Եկեղեցու մեծագործ կաթողիկոսների անձնական իրեր, ինչպես նաև նրանց կյանքին ու գործունեությանը նվիրված փաստաթղթեր, լուսանկարներ: